Zasadniczym obowiązkiem nadzwyczajnego szafarza Komunii św. jest pomoc w zanoszeniu Eucharystii chorym i niepełnosprawnym. Nadzwyczajny szafarz pomaga również w rozdawaniu Komunii św. w kościele, gdy przystępuje do niej większa liczba wiernych, a brak jest kapłanów, albo stan zdrowia czy podeszły wiek utrudnia im udzielanie Komunii św. Kapłani i diakoni nie mogą jednak wyręczać się posługą szafarza nadzwyczajnego, sami nie rozdzielając Komunii św. Nadzwyczajnym szafarzem Komunii św. może być mężczyzna w wieku 35-65 lat, który:
wyróżnia się dojrzałością w wierze,
prowadzi wzorowe życie moralne (małżeńskie, rodzinne, zawodowe i sąsiedzkie),
posiada odpowiednie kwalifikacje intelektualne i wykształcenie,
aktywnie uczestniczy w życiu parafialnym,
odznacza się sprawnością psychiczną i fizyczną.